معماری مصر باستان
دستهبندی بر پایه مصالح
معماری مصر باستان را بر پایه مصالح مورد استفاده به دو دسته میتوان تقسیم کرد. بناهایی که از خشت (آجر نپخته) در ساخت آنها استفاده شدهاست.بناهایی که از سنگهایی نظیر بازالت، آهک، مرمر و گرانیت ساختهشدهاند. دستهبندی بر پایه دوره تاریخی صاحب نظران هنر و معماری مصر را به ۳ دوره تاریخی تقسیم نمودهاند: دوره پادشاهی کهن در حدود ۳۰۰۰ قبل از میلاد مسیح مصر سفلی و مصر علیا توسط فرعونی بنام “تامر”با هم متحد شدند و اولین سلسله با یک سیاست واحد ترکیبی از دو فرهنگ را به مورد اجرا در آورد پس از گذشت این دوره که به تدریج معماری مصطبه آغاز میشود.[۱] این دوره از سال ۳۲۰۰ تا ۲۰۴۰ قبل از میلاد به طول کشید هرم خوفو که بزرگترین هرم از اهرام ثلاثه است مربوط به این دوره بوده که دارای ۱۴۶ متر ارتفاع بوده که امروزه ۱۳۷ متر از آن باقی ماندهاست و دارای قاعدهای مربع شکل به ضلع ۲۴۳ متر (سطحی معادل ۵ هکتار) میباشد. این هرم از سنگهای ۲ تنی ساخته شدهاست و ساخت آن ۲۰ سال به طول انجامید. این هرم علاوه بر مقبره سمبل خدای رع هم بوده که نماد قدرت شاهان مصر است. دوره پادشاهی میانه این دوره از سال ۲۰۴۰ تا ۱۶۵۰ قبل از میلاد به طول کشید از مشخصات بارز این دوره از بین رفتن اهرام، که خود نشان دهنده کاهش مرکزیت حکومت و آیین رع میباشد.معماری معابد رونق گرفت و بزرگترین معابد در این دوره بنا گردید. خصوصیات معابد این دوره سردر و حیاط همیشه مزین به نقاشیهای است که فرعون را در حال غلبه بر دشمنان نشان میدهد و تزئینات سقف که بر خطوط افقی تاکید دارد. نقش سر ستونها از گیاهان اطراف نیل اقباس شده و گاهی ستونها به شکل مجسمه انسان بکار رفتهاند.در مجسمهسازی این دوره جلوههایی از واقعگرایی را میتوان دید.نقاشی تغذیه غزالان متعلق به این دورهاست که در مقبره حنوم هوتپ یافت شدهاست. دوره پادشاهی جدید این دوره از سال ۱۵۵۰ تا۱۰۷۰ قبل از میلاد به طول کشید از بناهای عظیم این دوره، معبد سنگی رامسس دوم (آخرین فرعون بزرگ مصر) است که دارای چهار پیکره عظیم نشسته در نمای ورودی خود است. راهروی ورودی این معبد در هر دو سو ستونهایی به صورت پیکره ایستاده رامسس دوم قرار داشت که بعدها الگویی برای ستونهای یونانی میشود.