ساخت مرکزی برای بیان فرهنگ کاناک تصمیمی بود که دولت فرانسه در طی کنفرانس صلح ،پس از شورش های ۱۹۸۴ و ۱۹۸۸ درکالدونیای جدید آغاز کرد.
این مرکز به نام رهبر کاناک که در سال ۱۹۸۹کشته شد،نامگذاری شد.
معرفی سایت پروژه ( شبه جزیره نیوکالدونیا )
بین کشور فرانسه و همسایه بر سر مالکیت این جزیره اختلاف بوجود آمد و سرانجام این جزیره به فرانسه تعلق یافت.
رئیس جمهور فرانسه به منظور نشان دادن اینکه این جزیره اصالتا به فرانسه تعلق دارد تصمیم گرفت یک مجموعه فرهنگی احداث کند تا آداب و رسوم مردم بومی آنجا را که معروف به کاناک بودند به تمام جهان نشان بدهد. محل قرارگیری پروژه را تاج جزیره انتخاب کردند و در اختیار آقای پیانو دادند.
طرح در طول یک ستون فقرات امتداد می یابد که تیغه ی تاج شبه جزیره را دنبال میکند.همچون دهکده های کاناک،جاده سبب انسجام مجموعه می شود.
بنا ها در دو طرف در سه گروه ساختمانی قرار دارند بی آنکه تقارن خاصی داشته باشند.و باغ هایی آن ها را از هم جدا میکند.
§
طول جاده ۲۳۰ متر است.در یک طرف ساخت و سازه های کوتاه به نرمی به طرف تالاب پایین می روند.
در طرف دیگر در برابر باد های مداوم شرقی ،بناهای بلندی می بینیم که استعاره ی بصری مسکن سنتی کاناک را به نمایش می گذارد.
جواب مثبت پیانو به خانه های کاناک:
نتایج بدست آمده ی فوق العاده این مجموعه :
-نشان دهنده ی پاسخ مثبت پیانو است برای به نمایش گذاشتن فرهنگ کاناک که در تمام منطقه ی نیوکالدونیا غالب است
-نشان دهنده نیاز و علاقه شدید او به باز اندیشی و بر انگیختن فرهنگ انسانی به طور پیوسته و به شکل های مختلف است.
-بیان کننده بینشی عمیق نسبت به امکانات و توانائی های معماری معاصر و چگونگی ترکیب آن با جزئیات و ریزه کاری های تمدن و فرهنگ بومی منطقه است.
-قادر است علاوه بر تفکری گم شده در زمان ، باززنده سازی اندیشه های کهن یک قوم برای ایجاد رابطه با محیط طبیعی اطرافش را نیز به خوبی به تصویر بکشاند.
